Duma, wstyd i wróg Francji

źródło: AFP

źródło: AFP

Maria Skłodowska wraz z mężem Pierre’em Curie

źródło: AFP

Romans Marii z Paulem Langevinem wzburzył francuską opinię publiczną

Wbrew postępowym hasłom z republikańskich sztandarów Francja nie mogła ścierpieć, że Maria Skłodowska-Curie 
jest cudzoziemką i w dodatku – kobietą.

Mogło się zdawać, że romans dojrzałej wdowy z mężczyzną po przejściach – zwłaszcza gdy są parą nudnych naukowców – nie zainteresuje nawet działu plotek w najtańszym brukowcu. Jednak choć Maria Skłodowska-Curie i Paul Langevin nie byli gwiazdami estrady, to ich związek trafił na pierwsze strony gazet, przykuł uwagę rządu i wywołał zamieszki uliczne.

To jedyny powód, by wracać do historii, która wstydliwą plotkę zmieniła w sprawę racji stanu i narodowej godności Francji. Trywialny skandalik obyczajowy z lamusa silniej demaskuje francuskie mity, niż wyrządza szkodę pamięci uczonej.

Życie przerwane w połowie

Zdawało się, że po współdzielonej z mężem Nagrodzie Nobla z fizyki tragiczna śmierć Pierre'a w 1906 r. będzie kulminacją życia Marii Skłodowskiej. Co jeszcze mogło czekać kobietę, której związek ze zmarłym partnerem był tak ścisły, że nie sposób odróżnić ich prywatności i pracy?

W istocie ich małżeństwo przypominało bardziej kontrakt partnerski niż owoc burzy uniesień. On, mieszkający przy rodzicach 34-letni kawaler, w ramach zalotów dedykował jej książkę o romantycznym tytule: „Symetria w polach elektrycznych i magnetycznych" oraz umożliwił pracę naukową, przyjmując do swego laboratorium. Ona pisywała liściki o przyjaźni, zaufaniu i wspólnocie poglądów na zbawienie ludzkości przez naukę i postęp. Tak w...